Wszystkie filmy o wojnie zaczynają się w ten sposób —
dzieci na podwórku walczą ze sobą dla zabawy,
a ojcowie, patrząc z okna, toczą ślinę ze spienionych, monotonnych dni,
podczas gdy ich oczy wyrażają zmęczenie wolnością,
a oni potajemnie uczą się bohaterstwa.
Synowie opowiadają fałszywą bajkę swoim ojcom,
ojcowie jedzą serce lwa,
dziecinniejąc w ciągu jednej nocy
i idą walczyć dla zabawy z innymi ojcami.
Na końcu w filmach o wojnie,
dzieci patrzące przez okna
wołają ojców do domu.

_Tłumaczenie: Paweł Sakowski
© Instytut kultury Miejskiej
Przekład z tomiku “Dowód (nie)osobisty” nominowanego do nagrody “Europejski Poeta Wolności 2018”
europejskipoetawolnosci.pl